Aile içinde oluşan en kritik eksik, para değil ilgidir.iBu ilgiye emek de diyebiliriz. Zaman zaman bu emek aile içerisinde açık verir. “Kişisel emek açığı”, anne babanın çocuklarına ayırması gereken zamanı, dikkati ve duygusal emeği yeterince vermediğinde ortaya çıkan görünmez bir boşluktur. Birçok ebeveyn bu açığı fark ettiğinde çözümü hediyelerde arar: telefon, tablet, aile biraz daha iyi durumdaysa araba gibi daha pahalı hediyeler… Fakat bunlar duygusal bir eksiği kapatmaz; sadece kısa süreli bir rahatlık sağlar.

Çocukların ihtiyacı nettir: kendisiyle gerçekten ilgilenen bir yetişkin. Birlikte geçirilen kısa ama kaliteli bir zaman, en pahalı hediyeden çok daha kıymetlidir. Çünkü maddi şeyler duygusal açığı yok etmez; sadece bir süreliğine unutturur. Ama zamanla “beklenti baskısı” ortaya çıkar. Her hayal kırıklığının bedeli daha büyük bir hediyeye dönüşür ve ilişki sevgi üzerinden değil, sürekli “telafi” üzerinden yürümeye başlar.

Bu durum büyüdükçe aile içi dengeleri de bozar. Kardeşler arası kıyas çoğalır. “Kime daha çok ne alındı? Kime daha fazla harcandı?” gibi hesaplar yıllarca birikir. O birikim, ileride miras paylaşımında açıkça ortaya dökülür. Aslında o noktada tartışılan şey para değildir; yıllar boyunca eşit dağıtılmayan ilgi, adalet ve emek duygusudur.

Bugünün koşullarında yoğun çalışma temposu, bitmeyen yetişme telaşı, sürekli artan iş baskısı birçok ebeveyni evde görünmez hale getiriyor. Bu görünmezlik, çocuğun iç dünyasında genişleyen bir boşluk yaratıyor. Ergenlikteki öfkenin, kopukluğun, ilgisizliğin önemli bir bölümü bu boşluktan besleniyor. Çocuk konuşmadığında sorun yok sanılıyor ama çoğu zaman konuşmaması, “artık umudu kalmadığı” anlamına geliyor.

Çözüm ise bence çok basit!
Her gün bölünmeyen birkaç dakika,
Hafta içinde yapılmış küçük ama gerçek bir sohbet,
Hediye yerine birlikte geçirilen anlamlı bir zaman…

Bunlar, pahalı bir cihazın sağlayamadığı bağı ve güveni yeniden kurar.

Çocuğun hafızasında kalan şey bir telefon değildir; birlikte güldüğünüz bir an, sarıldığınız bir saniye, söylediğiniz bir cümledir. Parayla bir aile yaşamı sürdürebilirsiniz; ama kişisel emek açığını parayla kapatamazsınız. O açık, en küçük meselede kardeşler arasında büyük kopuşlara dönüşür; miras kavgasında yılların biriktirdiği duygusal boşluk kelimelere dökülür.

Sonuç:
Kişisel emek açığı fark edilmezse büyür; fakat zaman, dikkat ve sevgiyle kolayca kapanabilir. Hem bugünün huzurunu hem de yarının hatırasını korumak istiyorsanız, çocuklarınıza verdiğiniz hediyelere değil, ayırdığınız emeğe bakın. Çünkü insanın en pahalı ihtiyacı, aslında en basit olandır: görülmek, duyulmak ve önemsenmek